on the road

De foto's en kort verslagje van onderweg kunt u hieronder terugvinden. Er werd tijdens onze afwezigheid verscheen er ook regelmatig een artikel in 'Het Wekelijks Nieuws'. Dit kunt u nog eens nalezen in onze rubriek 'media'. Neem ook eens een kijkje op onze BLOG waar wij, maar ook ieder ander menselijk wezen, een berichtje en reacties kan nalaten. Je zal ons, en de rest van onze groep 5, ook kunnen volgen via het sms-berichtenforum op de Amsterdam-Dakar-website. Wij hebben rugnummers 1538, 1539, 1540 ,1541 toebedeeld gekregen.

DAG 20 - 25

foto's

Terwijl de meeste teams met hun luie kont ergens aan een zwembad bij hun hotel lagen verkozen wij om zoals het hoort enkele dagen te kamperen. Max en Gerald hadden de 'desertvikings' tot op dezelfde kamping gesleept, en ook Robert en Ben van team 'de witte tornados' hadden er hun tentje opgeslaan. Er werd al vlug beslist omde BX zo snel mogelijk te laten ophalen voor de veiling. De medische zaken die Bert had meegenomen werden afgeleverd aan het Jammeh-ziekenhuis waar we ook op bezoek gingen. Het viel vooral op met hoe weinig hier alles diende gerund te worden.

De volgende dagen vertrokken voor een ritje rond 'the Gambia'. Alhoewel iedereen ons dit afraadde vertrokken we langs de Zuidbank. En inderdaad, de weg was er erbarmelijk. Met de motoren was dit een plezant stukje off-road rijden, maar de volvo diende zich naar elke put te plooien. Na akkoord van een dorpsoverste mochten we bij hun schooltje onze tenten opslaan. We kregen er zelfs een privé-nachtwaker bij, die echter al even vlug als wij in slaap lag. De volgende dag ging de volvo betere wegen opzoeken. Patrick en Max reden met de suzuki's verder langs deze slechte weg, richting Georgetown. De volgende dag mochten we de opening van een schooltje, dat deel uitmaakte van één van de goede doelen, bijwonen. Het aangeboden ontbijt van geitemelk met couscous lieten we aan ons voorbijgaan, maar het middagmaal van rijst met vissekoppen ging toch wel goed binnen. Of hoe smaken na 4 weken Afrika kunnen veranderen.

DAG 19

foto's

Vertrek, nog steeds onder begeleiding, naar de grens met Gambia. Maxime en Gerald namen de volvo met kapotte motor van de 'desertvikings' 300km op sleep gezien er hiervoor geen andere kandidaten waren. De grensovergang verliep verbazend vlot en eigenaardig genoeg was het zo goed als gratis. Daarna dienden we nog een stukje te rijden tot aan de ferry die ons richting Banjul moest nemen. Op de inscheepplaats, of wat daar moest voor doorgaan, was het 1 grote chaos. Lange rijen wachtende auto's en vrachtwagens stonden al uren aan te schuiven. Wij kregen een beetje voorrang maar moesten ook nog uren wachten. Ondertussen hebben we nog een lokale medemens die de toeristen zou hebben beledigd, helpen bevrijden door hem ons zijn excuses aan te bieden. Bij het wachten werden we steeds, tot vervelens toe lastig gevallen door mensen die ons vanalles wilden aansmeren of op andere manieren probeerden om geld af te troggelen. Toen het inschepen eindelijk begon bleken de meeste teams zo vlug mogelijk naar hun hottelekes te willen geraken met als resultaat dat Maxime en Gerald met achter hun gat de gewonde volvo van de vikings achter bleven op de kade en zo nog 2 uur moesten wachten op de volgende ferry.

DAG 16 - 18

foto's

Verder onder escorte van 'mon général' naar Lac Rose, de officiële aankomstplaats van de 'Paris-Dakar'. Daar werden na ettelijke hoeveelheden pinten drinken met andere teams, onze tentjes min of meer opgezet voor de komende 2 rustdagen. Bert had voor de verandering nog maar eens de BX compleet naar de zak gereden en heeft samen met wat lokale prutsers geslepen, geklopt en gelast met als resultaat een nieuw model citroën AX. Voor de andere was het toeristje spelen; zwembaddeke, pintje, vies stadje bezoeken, pintje, barbecuetje, pintje, zwemke in 't roze meer, pintje, ....

DAG 15

foto's

De grens met Mauretanië en Senegal Overgestoken. 100 km zonder eigenlijke weg. De moto's waren voorgereden samen met de volvo van de 'desertvikings' die heel goed konden volgen. Reseltaat was 2 uur voorsprong op de rest van de groep. Aan de grans diende er gewacht te worden op de verplichte escorte door Senegal. Gedaan met de leute en dus treintje rijden tot aan de Zebrabar. Maar daar wachtte eindelijk terug bier op ons wat veel, heeel veel goed maakte.

DAG 14

foto's

Rustdag en dat doen wij dan ook. Patrick is gisteren nog naar het spoed van het plaatselijk ziekenhuis gegaan. Rare gang van zaken daar. Goed bewaakt door het leger. En eerste betalen en dan komt er pas een dokter kijken. Daarna zelf alles naar een apotheek halen (gips, ...) en terug naar de spoedafdeling waar de medicijnman een gips van 100 kg aanlegt die bovendien niets helpt. De volgende dag dit gips al direct verwijdert en een tandarts van een ander team heeft dit dan maar op een mc-gyver manier gespalkt zodat hij misschien terug kan rijden met de moto. Gas geven met 2 vingers moet wel lukken. Remmen zal de eerste dagen enkel met de achterrem moeten gebeuren.

Bert en Maxime zijn nog maar eens begonnen om de bx rijdend te krijgen

DAG 12 + 13

foto's

Met een onverstaanbare gids werd er vertrokken richting 'desert'. Na zo'n 50km ging Bert met zijn BX plots in de remmen. Gezien deze geen remlichten meer heeft kon Dominique deze maar net ontwijken. Patrick echter haperde hierdoor aan het achterbakske van de soes van Dominique en na wat zwalpen maakte hij nogal hard kennis met het Mauretaanse asfalt. Bij de motor enkel het schermpje afgekraakt en een zijzak naar de kl... . Erger was het gesteld met Patrick. Naast een pak schaafwonden bleek hij heel veel pijn te hebben aan zijn rechterhand. Einde rit voor hem dus en Gerald nam dan maar de suzuki GS400 over. Verder ging het goed in de woestijn. De BX 1x vastgereden. Ook de volvo toen deze terugkeerde om te helpen. Maar na enkele keren graven en duwen raakten we aan onze 1ste stopplaats in de woestijn. Daar werd door enkele dokters die in andere groepen meereden de eerste zorgen toegedient aan de hand van Patrick waarvoor natuurlijk dank.

De volgende dag vertrokken voor dag 2 in de woestijn. Al vlug bleek dat de BX helemaal geen kracht meer had om door het zand te rijden. Na enkele keren vast te zitten werd besloten om zo vlug mogelijk naar een verharde weg te gaan. Tot overmaat van ramp kreeg ook de volvo terug ontstekingsproblemen waardoor deze steeds stilviel. Na een tijd werd besloten om de ontsteking te vervangen waardoor het toch wat beter ging. De bx werd nog achter de volvo gebonden en we bereikten dan toch een verharde weg. Gezien erbarmelijke de staat van de bx werd er verkozen om de woestijnavontuur te beeindigen en verder over de gewone weg te rijden. De bx bleek na een tijd zelfs nog met moeite een helling op te geraken, dus werd die terug op sleep genomen door de volvo tot in Nouakchott.

DAG 10 + 11

foto's

Oversteek naar Mauretanië. Camping in Nouadibou werd zonder noemenswaardige problemen gehaald. 't is eens iets anders. Meteen over de grens viel het grote armoedeverschil op tussen Marokko en Mauretanië. De mauretaanse dounemannen zaten zelfs in een zelf in elkaar getimmerd krot behangen met karton. Ook werd al direct gevraagd om 'un cadeau'. Bert heeft ze dan maar wat medicamenten gegeven. Verder in het land veel nomaden in tenten en nu echt wrakken van auto's, compleet doorroest en zonder lichten. En hier en daar was de stank niet te harden.

De volgende dag was een rustdag. Patrick heeft de hele met een lokaal negerke achter op de moto rondgereden op zoek naar een startmotor en wat vrouwelijk schoon. Het eerste werd niet gevonden, het 2de was iets eenvoudiger. De banden van de 2 suzuki's werden gewisseld met tapbanden. Bert en Maxime hebben zo goed als de hele dag gewerkt aan de BX gezien deze compleet begon te kraken.

DAG 9

Gezien er geen GSM-bereik was was het lange tijd wachten op nieuws van de BX en volvo-gasten. Enkele teams die op de camping arriveerden vertelden dat zij deze langs de weg hadden gezien maar veel meer wisten ze niet. Iets na de middag kwam de bx met achter zijn gat nog steeds de defecte volvo aan onder luid applaus van de andere aanwezige groepen. Maar hiermee was het probleem nog steeds niet opgelost. Na lang zoeken en de hulp van een ander Nederlands team werd uiteindelijk de oplossing gevonden. Een peugeot-stukje werd door een lokale Marokkaan gezocht en gemonteerd en de volvo kwam weer tot leven. Hij draaide wel nog niet perfect maar dat was niet zo erg

DAG 8

Patrick en Dominique vertrokken 's morgens vanuit Tiroudant op zoek naar de autosmurfen. Deze waren ondertussen ook al vertrokken richting Dakhla. Halverwege de rit werden de smurfen weer herenigd maar de volvo bleek te zijn stilgevallen. Enkele ander teams waren ondertussen ook al gestopt. Enkele uren werd er tevergeefs gezocht naar het probleem. verschillende zaken gedemonteerd en vervangen maar steeds zonder resultaat. Gezien ook de suzuki van Patrick reeds een tijd met startproblemen kampte werd bij deze ondertussen de startmotor gedemonteerd. Ook hier geen resultaat dus maar verder duwen om deze te starten. Er werd opnieuw verkozen dat Dominique en Patrick alleen verder reden richting de camping in Dakhla. De tenten en wat bagage namen ze mee. De volvo werd achter de BX gebonden en deze vertrokken voor een 350km lange sleep naar DaKhla. De 2 suzuki's kwamen door een klein ontstekingsprobleempje van de soes van Dominique net voor het donker aan op de camping. De volvo en de BX strandden na 100km slepen. Voor hen was het weer overnachten langs de weg in the middle off nowhere na het nuttigen van een heerlijke op de motor half opgewarmde pot vol-au-vent.

DAG 7

foto's

De bx werd 's morgens naar een andere garage die veel beter ge-equipeerd was gereden. Terwijl Bert, Maxime en Gerald een vaste as in de citroën lasten reden Patrick en Dominque voort richting Laayoune gezien ze anders opnieuw in het donker moesten rijden en dit met de moto niet echt aan te raden is op zo een lang traject met veel opwaaiend zand. Uiteindelijk kwamen zij aan in een klein vissersdorpje iets voor Laayoune. Bert, Gerald en Maxime vertrokken uiteindelijk rond 16u30 en reden de hele nacht verder om rond 5 uur 's nachts aan te komen in Laayoune waar werd overnacht in de auto's

DAG 6

foto's

's morgen bleek er een reservewiel van de volvo te zijn gestolen. Ook werd ook geprobeerd om de andere te stelen maar het spanlint werd maar half doorgesneden. Er werd nu gekeken om eens een alternatieve route te nemen gezien we maar enkele honderden km's dienden te rijden. Al vlug vonden we de alternatieve route nog niet alternatief genoeg en werd een wg richting eeuwige sneeuw gekozen. In het bergdorpje bleek op 3800 meter hoogte echter nog zo veel sneeuw te liggen de auto's al vlug niet meer verder geraakten. Dus werd er terugekeerd naar de berijdbare wegen. Dominique hield aan een sneeuwballengevecht nog een blauw oog over.

Bij het verder rijden naar Agadir vloog Bert iets te hevig door de putten en reed de ophanging van de BX compleet kapot. Er werd zonder achterophanging verder gereden zodat ook de uitlaat verloren werd. Uiteindelijk gearriveerd in Tarroudant iets voor Agadir waar de de BX naar een garage werd gereden voor de nodige herstellingen.

DAG 4

foto's

's morgens zijn Maxime, Gerald en Bert vroeg vertrokken om de boottickets te regelen. Dominique en Patrick reden iets later direct naar de ferry waar ondertussen ook zo goed als al de andere teams aankwamen. De eerste verhalen van pannes konden uitgewisseld worden. 2 teams bleken hier niet geraakt t zijn gezien ze serieuze pannes hadden. Na het afmeren en na een chaotische grenscontrole wou Bert direct kijken om de citroën en de volvo te verhogen. Bij de volvo bleek dit heel goed te lukken en met een een 2de veer in de originele dit vlug in orde. Bij de citroen had Bert ook enkele ideeën maar dit nam spijtig genoeg de rest van de dag in en na enkele km's sprongen de opgelaste veren er gewoon weer uit. Uit noodzaak overnacht in Ceuta.

DAG 3

foto's

opnieuw heel vroeg opgestaan gezien we nu nog steeds veel km in te halen hadden en in Sotogrande dienden te geraken om de boot de volgende dag te kunnen nemen. meer dan 1300 km gereden waarvan een heel stuk 's nachts en met veel wind. Niet gemakkelijk vooral niet voor de motorrijders. Uiteindelijk om 00.30u aangekomen om ergens in een Spaanse krottenwijk te overnachten.

DAG 1

foto's

Goed vertroken in Amsterdam. Bert, Gerald en Maxime geraakten maar net op tijd aan de start. Na een korte stop in Hazeldonk reden we door naar de parking in Marke om nog eens goed emotioneel afscheid te nemen van vrienden en familie. Ondertussen kwamen er ook enkele andere teams binnengereden om een gratis koffie, jenever of hot-dog te eten. Rond 4u30 reden we dan verder maar ver geraakten we niet gezien de motor van de suzuki van Patrick compleet naar de zak was gereden. Al slepend tot bij een formule 1 hotel gegaan. Ondertusen zocht broertje Hendrik op het internet voor een vervangtoestel. Een suzuki GS400 met standplaats Afligem werd de uitverkorene. Hendrik heeft die dan vlug gehaald en ondertussen werd de andere gedemonteerd om enkele reserve-onderdelen te recupereren. De levering volgde al om 00u30.